نتایج پژوهش جدیدی که در دانشگاه ورمانت انجام شده آشکار ساخته است مردان میانسالی که مقدار زیادی ورزش و نرمش قلب و عروق می کنند در معرض خطر کمتر ابتلا به سرطان کولورکتال و ریه می باشند . افزون بر این ، افرادی که نرمش می کنند کمتر از سرطان پروستات میمیرند ( با وجودی که احتمال ابتلا به این بیماری مشابه است).

طبق نظر مصنف اصلی این بررسی << در عین حال که ضعف در تناسب جسمی از عوامل پیشگویی کننده ی شناخته شده ی بیماری قلب و عروق در آینده است ولی بررسی حاضر ، نخستین بررسی در زمینه ی کندو کاو تناسب اندام به عنوان عامل نشانه ی پیش آگهی احتمال بروز سرطان در آینده است>>.

این یافته این نکته را روشن می کند که لازم است به بیماران توصیه شود که برای رسیدن به حد مطلوب تناسب جسمی باید نرمش کنند و تنها کافی نیست که به آنها گفته شود نیاز به ورزش دارند و به خلاف رفتار ورزشی که تنها به گزارش بیمار مربوط می شود ، تناسب جسمی را می توان به صورت عینی و صحیح در موسسات بالینی اندازه گیری کرد.

در مجموع ، تعداد 17049 مرد در این بررسی شرکت کردند . هر یک از این افراد در سن متوسط 50 سالگی از سنجش تناسب قلب و عروق انیستیتوی کوپر Cooper Institute استفاده کردند . این آزمون شامل راه رفتن با انواع سرعت ها و بلند های مختلف روی تردمیل بود.

سیر پیشرفت این مردان بر حسب نسبت نرخ متابولیک (سرعت مصرف انرژی ) که موسوم به معادلات متابولیک یا MET بود ثبت می شد . شرکت کنندگان بر اساس میزان تناسب به گروه های متفاوتی تقسیم شدند . سپس پژوهشگران سابقه ی طبی این افراد را آنالیز کردند تا مشخص شود آیا دچار سرطان ریه ، کولورکتال یا پروستات شده اند .

در این بررسی ، مردانی که در دهه ی چهل بوده و آزمون تناسب 5/13 دقیقه را پایان برده بودند و مردان 50 ساله یی که کتر از 11 دقیقه آزمون را انجام داده بودند در پایین ترین پنجه ی تناسب جا داده شدند .

در طول پیگیری 20 تا 25 سال ، مجموع در 2332 مرد سرطان پروستات ، 277 نفر سرطان ریه و در 276 نفر سرطان کولورکتال تشخیص داده شد.

پژوهشگران نتایج بررسی را از نظر عواملی مانند BMI ، عادت به سیگار و سن تطبیق دادند.

در مردانی که تناسب جسمانی بیشتر داشتند و فعال تر بودند نسبت به آنها که ابدا فعالیتی نداشتند احتمال سرطان ریه و سرطان کولورکتال به میزان 68 و 38% کاسته شده بود.

پژوهشگران دریافتند که فعالیت جسمی هیچ تاثیری بر نرخ تشخیص سرطان پروستات ندارند .

با وجودی که نشان داده شده است نرمش سبب کاهش احتمال مرگ به علت سرطان پروستات می شود ، نتایج پژوهش پیشین حاکی از آن بود در مردان دچار سرطان سرطان پروستاتی که به شئت ورزش می کنند در مقایسه با سایر مردان مبتلا ، احتمال قابل توجه کاهش مرگ ناشی از بیماری دیده می شود.

مردانی که زمان دچار شدن به سرطان از نظر جسمی متناسب بوده اند از نرخ بقای حیات بیشتر و احتمال مرگ کمتربه علت سرطان در مقایسه با مردانی برخوردار بوده اند که تناسب اندام نداشتند . در واقع افزایش یک امتیازی MET در میزان تناسب با 14%کاهش احتمال مرگ به علت بیماری قلب و عروق همراه است .

افزون بر این ، پژوهشگران اظهار داشته اند بیمارانی که تناسب اندام نداشته و چاق هم نیستند ، در معرض افزایش خطر بیماری قلب و عروق قرار دارند و پیشنهاد می شود به ایشان آگاهی داده شود ، تناسب اندام بر احتمال خطر تاثیر دارد.

نشان داده شده نرمش دارای آثار عظیم سودمن بر افراد دچار سرطان است و نیز ثابت شده احتمال رجعت سرطان یا ایجاد سرطان دیگر را به حداقل می رساند .

این بررسی مهم تناسب قلبی تنفسی را به عنئان عامل پیشگوی مستقل و قوی احتمال بروز سرطان و پیش آگهی آن در مردان به اثبات رسانده است . در عین حال که برای تعیین وجود روندهای مشابه در ارتباط با سایر سرطان ها و در میان خانم ها به انجام پژوهش بیشتر نیاز است ولی این نتایج حاکی از آن است که انسان می تواند با استفاده از تغییرات نسبتا اندک در شیوه ی زندگی از احتمال بروز سرطان بکاهد .

J Clin Oncol;2013 May 17,31